Brama do świata

Powinniśmy być dla dzieci bramą do świata.

Bramą, która jest otwarta i pozwala dziecku zobaczyć przestrzeń, poznać możliwości, poczuć różnorodność świata. 

Bramą, przez którą dziecko może przejść i doświadczyć w świecie własnego potencjału, kontaktując się z nim na różne sposoby.

Byłoby dobrze, aby przechodząc i oddalając się dzieci miały głęboką i uspokajającą pewność, że mogą wrócić do bramy, kiedy się zmęczą, przestraszą, pobłądzą. Pewność, że brama da cień, miejsce by przysiąść albo upaść i odetchnąć, zostawić niepotrzebny bagaż, zabrać przydatne rzeczy i… znów ruszyć w świat.

Byłoby dobrze być bramą, która zamknie swoje skrzydła, gdy za zewnątrz zrobi się zbyt groźnie – brama nie wytrzyma każdego naporu, ale na pewno więcej niż dziecko poznające świat.

Powinniśmy być bramą do świata.

Pilnujmy, by nie być dla dzieci światem.