Nowy Rok, Stara Jaźń: O Prawdziwym Sensie Przemiany

,,Pracowaliśmy już nad cerą, włosami, brzuchem i pośladkami, byciem bardziej ambitnymi, potrafiącymi, ogarniającymi, robiącymi, lepiej skupiającymi się i nic. Dopiero gdy zaczęliśmy pracować nad sercem widzimy w lustrze cud’’ 

Zbliżając się do krawędzi Nowego Roku, zaczynamy refleksję nad minionymi miesiącami i planowanie tego, co przyniesie przyszłość. Tradycyjne hasło „Nowy rok, nowa ja” rozbrzmiewa wszędzie, sugerując, że konieczne jest doskonalenie siebie na różnych płaszczyznach. 

Ćwicz więcej, Czytaj więcej, Schudnij więcej, Oszczędzaj więcej, Śpij więcej, Wyglądaj na więcej, Zachowuj się na więcej…i więcej, lepiej, szybciej, sprawniej. 

Nadchodzi czas na ogłoszenie tych przerażająco nierealistycznych „postanowień”. Bez względu na to, czy mówimy o codziennych wizytach na siłowni, zachowaniu zen podczas dojazdów do pracy czy przygotowywaniu zdrowego posiłku każdego wieczoru, wszyscy zdajemy sobie sprawę, jak ten scenariusz zazwyczaj przebiega. Zaczynamy z determinacją, tracimy chęć w drugim lub trzecim miesiącu, a potem mierzymy się z uczuciem winy za brak wytrwałości. Jednak większość postanowień noworocznych zdają się być praktycznie stworzone, aby skazać nas na porażkę. Gdy stawiamy sobie za cel zmianę nawyku lub deklarujemy osiągnięcie konkretnego celu, rzadko zagłębiamy się w podstawowe powody, dla których wcześniej nie udało nam się osiągnąć tego, co zamierzaliśmy. 

Dlaczego tak szybko rezygnujemy? 

Warto zastanowić się nad kilkoma kwestiami: 

1. Prawdziwe Pragnienia a Oczekiwania Społeczne: 

• Jakie są moje głębokie pragnienia, poza tym, co narzucają trendy czy społeczeństwo? Co jest dla mnie ważne? 
• Czy cele, jakie stawiamy, są zgodne z moimi prawdziwymi pragnieniami, czy wynikają raczej z presji społecznej? 

Odpowiedź: Istotne jest zidentyfikowanie własnych, głębokich wartości niezależnie od oczekiwań społeczeństwa czy modnych trendów. Ważne jest zastanowienie się nad tym, czy cele, które sobie stawiamy, są autentyczne i wynikają z własnych wartości, czy też są rezultatem presji społecznej.  

2. Odwaga Zatrzymania się i Świadoma Refleksja:

• Czy odważę się przerwać codzienny pęd i zastanowić się nad tempem oraz kierunkiem, w jakim zmierzam? 
• Jakie korzyści wynikają z odważnego zatrzymania się, zadumania nad sobą i zrozumienia sensu moich działań? 

Odpowiedź: Ważne jest zrozumienie, że zatrzymanie się na chwilę i refleksja nad bieżącym tempem życia może prowadzić do prawdziwej samoświadomości. Zatrzymanie się pozwala na lepsze głębsze poznanie siebie, zrozumienie własnych motywacji i osiągnięcie większej autentyczności. 

3. Przemiana jako Dynamiczny Proces:

• Jak radzić sobie z trudnościami związanymi z przemianą, z którymi nie zawsze jestem gotów się zmierzyć? 
• Czy wartość celu wynika przede wszystkim z osiągnięcia go, czy też z procesu zmierzania do niego? 

Odpowiedź: Warto rozważyć, czy trudności związane z przemianą są wyzwaniem, które jesteśmy gotowi podjąć, aby osiągnąć długofalowe korzyści. Istotne jest zrozumienie, że wartość można znaleźć zarówno w osiągnięciu celu, jak i w procesie rozwoju, który do tego prowadzi. 

4. Znalezienie Radości w Procesie:

• Zastanów się jakie są korzyści płynące z koncentracji na procesie osiągania celów, zamiast skupiania się wyłącznie na rezultatach? 
• W jaki sposób docenić każdy krok w rozwoju i czerpać radość z drobnych sukcesów? 

Odpowiedź: Koncentracja na procesie pozwala cieszyć się drobnymi sukcesami i doświadczać radości na każdym etapie rozwoju. Docenianie każdego postępu i sukcesu pomaga budować pozytywne podejście do procesu osiągania celów. 

5. Równowaga między Rozwojem a Samoakceptacją:

• Jak osiągnąć harmonię między dążeniem do celów a akceptacją obecnego poczucia wartości? 
• W jaki sposób pielęgnować poczucie własnej wartości, niezależnie od tego, co osiągamy?  

Odpowiedź: Ważne jest utrzymanie równowagi między pragnieniem rozwoju a akceptacją siebie, bez względu na osiągnięcia. Pamiętajmy, że nasza wartość w głównej mierze nie wynika z dokonań, lecz z autentycznego bycia sobą i akceptacji własnej wartości. 

6. Zdrowe podejście w dążeniu do perfekcji: 

• Jak rozwijać umiejętność bycia świadomym teraźniejszości, aby zminimalizować wpływ lęku i niepokoju?  
• W jaki sposób harmonizować pragnienie doskonałości z gotowością do przyjęcia zmian i otwartością na nowe możliwości? 

Doskonalenie świadomości pozwala na skupienie się na obecnym momencie, co efektywnie zmniejsza wpływ lęku i niepokoju. Istotne jest znalezienie równowagi między dążeniem do doskonałości a elastycznością, by sprawnie dostosowywać się do zmian i pozostawać otwartym na nowe perspektywy życiowe. 

7. Przyznawanie Sobie Prawa do Błędów: 

• Jak zmienić spojrzenie na błędy, aby traktować je jako naturalną część procesu nauki i rozwoju? 
• W jaki sposób wykorzystać porażki jako szansę do nauki i zdobycia cennego doświadczenia? 

Odpowiedź: Przyjęcie pozytywnego spojrzenia na błędy pomaga traktować je jako szansę do nauki i doskonalenia się. Zrozumienie, że porażki są integralną częścią procesu, pozwala na bardziej konstruktywne podejście do własnego rozwoju. 

Wydaje się, że „nowy rok, nowy ja” kojarzy się z tym, że w jakiś sposób przekształcimy się w najlepsze wersje samych siebie. Ale życie to nie tylko jedna chwilowa metamorfoza. Wszyscy jesteśmy w toku. Przy takim nastawieniu w każdym momencie  możemy zastanowić się nad rzeczami, które chcemy zmienić i pogratulować sobie postępów, które poczyniliśmy. Możemy testować nowe nawyki i dostosowywać nasze podejście, ale kluczowe jest zrozumienie, że nasze życie to nie plagiat innej osoby. Akceptujmy i respektujmy cechy, które są ,,nasze”, nie próbując ich zmieniać na poczet aktualnych trendów lub próby upodobania się do kogoś. Pamiętajmy, że jesteśmy oryginalnym dziełem w procesie życia. Akceptujmy, że czasem popełnimy błędy lub będziemy mieć dni, gdy odbiegniemy od swoich planów, co nie oznacza, że nasza zmiana jest niemożliwa. To bardziej jak tworzenie swojej historii – każdy fragment składa się na unikalną całość, bez konieczności jednorazowej, spektakularnej transformacji. Wynalezienie koła na nowo jest wystarczająco trudne. O wiele lepszym jest poprawianie go, aż będzie odpowiednie. Istnieją inne sposoby na wyruszenie w podróż do samodoskonalenia, co nie dzieje się z dnia na dzień. 

W świecie pełnym medialnych nacisków, zaczynam zdawać sobie sprawę, że prawdziwa przemiana zaczyna się od wewnętrznej jaźni, a nie tylko od zewnętrznych zmian. Może warto spojrzeć na siebie z innej perspektywy, zastanowić się nad głębokimi motywacjami, a nie tylko nad płytkimi ulepszeniami zewnętrznego wyglądu, czy tego aby być lepszym, fajniejszym, takim, siakim i owakim. Odkrywając jednak głębsze warstwy życiowych transformacji, zaczynam zdawać sobie sprawę, że być może nie musimy być zupełnie „nową sobą” w nadchodzącym roku? 

Podsumowując, życie nie polega na przebieganiu maratonu. Można kochać siebie bez międzynarodowej kariery czy pięciocyfrowej pensji. Zamiast rzucać się w wir niekończących się postanowień, czasem warto zwolnić, zatrzymać się i zadać pytanie: „Co jest dla mnie naprawdę ważne?”. Akceptacja samego siebie, praktyka świadomego życia „tu i teraz” oraz umiejętność czerpania radości z procesu, a nie tylko z rezultatów, mogą być kluczem do autentycznej przemiany. Ważne jest również, aby pozwolić sobie na błędy i elastyczność w adaptacji do nowych ścieżek życiowych, ponieważ czasem opcja B okazuje się drogą, którą naprawdę musimy podążać. 

Niech Nowy Rok będzie czasem nie tylko dla zmiany, ale przede wszystkim dla głębszego zrozumienia samego siebie.