Czym się różni wizyta u psychologa od rozmowy z przyjacielem?

Nasze relacje z przyjaciółmi są często długotrwałe i silne. Bazują na zaufaniu oraz wzajemnej znajomości naszych zalet, a także wad. Pozwalają na długie, szczere rozmowy, zwierzenia i wymianę życiowych porad. Zdrowa relacja dwójki przyjaciół jest bardzo cenna, jednak nie zastąpi rozmów z psychologiem. Tak samo jak spotkania ze specjalistą nie zastąpią przyjacielskich relacji. Dlaczego? W artykule tłumaczymy najważniejsze różnice.  

Klienci psychologa lub psychoterapeuty dowiadują się w trakcie pierwszego spotkania, że cały proces pomocy będzie się opierał na rozmowie. W zależności od uznawanej przez specjalistę metody oraz od zapotrzebowania klienta, rozmowy te mogą się różnić. Są takie, w których specjalista mówi bardzo niewiele, nie proponuje tematów i nie daje rad. Są takie, w których temat i plan rozmów jest uzgadniany i przestrzegany, czasem z dodatkiem zadań do wykonania między spotkaniami. Są też takie rozmowy, podczas których specjalista wyjaśnia i omawia, dzieli się swoimi odczuciami, pyta i odpowiada na pytania. Mianownik jest jednak wspólny – to zawsze rozmowa dwóch osób. „Skoro tak, to może lepiej porozmawiać z przyjacielem? Przecież dobrze mnie zna, ma więcej czasu na rozmowy i nie skasuje za spotkanie…” Wiele osób myśli w ten sposób, często zadając sobie pytanie: „skoro mam przyjaciela, któremu mogę się wygadać, to po co mi psycholog?”  

Czym się różni rozmowa z przyjacielem, od tej z psychologiem? 

• Psycholog  (psychoterapeuta) ma odpowiednie wykształcenie teoretyczne, przeszkolenie praktyczne i doświadczenie w obszarze funkcjonowania psychiki. Dzięki swojej wiedzy i praktyce potrafi rozpoznawać nieadaptacyjne mechanizmy u swoich klientów, a także  ścieżki ich powstawania. 

• Ponieważ owo rozpoznawanie możliwe jest wyłącznie dzięki poznaniu szczegółów z życia, a także stylu funkcjonowania, wartości i sposobu myślenia każdego człowieka z osobna, psycholog (psychoterapeuta) ma umiejętność słuchania z niezbędną otwartością oraz chęcią poznania i zrozumienia rozmówcy.  

• Psycholog (psychoterapeuta) potrafi otwierać nowe ścieżki myślenia i autorefleksji w kliencie i w sobie samym. 

• Psycholog (psychoterapeuta) jest obiektywny i zawsze skupiony na kliencie. W każdej rozmowie, koncentruje się na potrzebach, emocjach i myślach klienta, bez odnoszenia się do własnego systemu wartości. Dzięki temu podczas spotkania pojawia się przestrzeń na odkrywanie i pokazywanie siebie bez lęku przed oceną.

• Psycholog (psychoterapeuta) ma jasno zdefiniowane granice: jest dostępny w określonym miejscu i umówionym czasie, w celu pomagania przez słuchanie, poznawanie, rozumienie klienta, za uzgodnioną opłatę. Odpłatność zwykle zwiększa motywację klienta do własnej pracy nad zmianą.

• Psycholog (psychoterapeuta) zachowuje bezwzględną poufność zarówno treści rozmów, jak i samego faktu korzystania z jego wsparcia. Spotykając Cię na ulicy nie ukłoni się pierwszy, szanując Twoje prawo do zachowania w tajemnicy współpracy.

Współistnienie poza konkurencją 

Warto pamiętać, że psycholog czy psychoterapeuta nie konkuruje z przyjacielem. Pomoc psychologiczna nie jest i nie zastąpi specyficznego, niezbędnego wsparcia, jakim są zdrowe relacje przyjacielskie czy rodzinne. Ważne jest utrzymywanie w równowadze różnych form wsparcia społecznego, dlatego korzystanie z pomocy psychologicznej nigdy nie będzie kolidowało z rozmowami z bliskimi ludźmi.