Specjalista ma znaczenie, czyli czym się różni psychiatra, psycholog i psychoterapeuta?

Wiecie, czym dokładnie różni się psycholog od psychoterapeuty? I jakie miejsce w psychologicznym uniwersum zajmuje psychiatra? Rozróżnienie kompetencji tych trzech specjalistów wielu osobom sprawia trudność, co powoduje, że często nie wiedzą, do kogo zwrócić się po wsparcie. Rozumiemy to i wyjaśniamy szczegóły. 

Nasze kilkunastoletnie doświadczenia wskazują na spore zamieszanie w rozróżnianiu fachowców zajmujących się ludzką psychiką. Często słyszymy słowa: „Psycholog czy psychiatra, co za różnica?!” W efekcie osoby borykające się z trudnościami, cierpieniem psychicznym czy dolegliwościami utrudniającymi normalne funkcjonowanie, nie mają jasności z kim powinny je omówić. Dodatkową trudnością są obciążające stereotypy. Skrót myślowy, w którym psychiatra to „ten od wariatów”, rozciąga się na pozostałych specjalistów od psychiki, bo ostatecznie wszyscy mają fach zaczynający się od „psych…”. Przez te niejasności wiele osób odkłada wizytę w gabinecie psychiatry, psychologa czy psychoterapeuty do momentu, w którym cierpienie jest trudne do wytrzymania. 

Co istotne, nawet w tak trudnej sytuacji, decyzja o podjęciu współpracy ze specjalistą wiąże się ze wstydem, poczuciem porażki i przekonaniem o stygmatyzacji wzajemnego kontaktu. Efekt? Część klientów znika w gabinetach lekarzy rodzinnych czy neurologów. „Bo neurolog jest od nerwów”, jak kiedyś wyjaśniła jedna z pacjentek. Tymczasem to właśnie końcówka w nazwie zawodu robi wielką różnicę, przez którą pewne sprawy można załatwić z psychiatrą, a nigdy z psychologiem, inne z psychologiem, bo z psychiatrą się nie da, a jeszcze inne z psychoterapeutą.  

By rozwiać wszelkie wątpliwości, przedstawiamy sylwetki psychiatry, psychologa i psychoterapeuty. Pokazujemy zasoby teoretyczne, doświadczenie i możliwości, jakimi dysponują poszczególni fachowcy. 

Psychiatra 

Completing a medical form

To lekarz specjalista. Ukończył sześcioletnie studia na Uniwersytecie Medycznym i roczny staż w szpitalu, dzięki czemu posiada tytuł lekarza i aktualną wiedzę medyczną. Pracując na oddziale psychiatrycznym, ukończył pięcioletnie szkolenie specjalizacyjne, czyli  kursy teoretyczne i staże w placówkach zajmujących się leczeniem różnych zaburzeń psychicznych oraz zdał egzamin z teorii i praktyki, dzięki czemu uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii. Takie kompetencje pozwalają psychiatrze diagnozować i prowadzić leczenie farmakologiczne chorób oraz zaburzeń psychicznych w oparciu o aktualną wiedzę medyczną. Taki specjalista może, zgodnie z etyką lekarską, decydować o kierowaniu na specjalistyczne badania lub do placówek leczniczych, a także decydować o czasowej niezdolności pacjenta do pracy (innymi słowy, psychiatra może wystawiać zwolnienia). Co ważne, psychiatra nie ma uprawnień do prowadzenia psychoterapii, chyba że ukończył stosowne szkolenie i uzyskał tytuł psychoterapeuty.

Psycholog 

To specjalista, który ukończył pięcioletnie studia psychologiczne i ma tytuł magistra. W trakcie studiów psycholog zdobył ogólną wiedzę z różnych gałęzi psychologii (m.in. psychologii społecznej, poznawczej, klinicznej, rozwojowej, pracy, osobowości). Dwa ostatnie lata studiów psychologicznych to wiedza z wybranej ścieżki specjalizacyjnej, co stanowi pogłębianie wiedzy z danej dziedziny psychologii na zajęciach teoretycznych i obowiązkowych praktykach dopasowanych do wybranej specjalności. 

Psycholog ma kwalifikacje pozwalające przeprowadzić diagnozę psychologiczną określonego obszaru (np. osobowości, intelektu) lub zaburzeń (np. depresji, lęku, otępienia). Dzięki temu może wystawiać zaświadczenia, opinie i orzeczenia. Psycholog może także udzielać pomocy i wsparcia oraz edukować w specyficznych problemach natury psychicznej. Psycholog nie ma uprawnień do prowadzenia farmakoterapii, ani podejmowania decyzji co do hospitalizacji czy zdolności do pracy. Wyjątkiem jest sytuacja, w której psycholog, oprócz tytułu magistra, ma też ukończone studia medyczne. 

Być może spotkaliście się też z określeniem psycholog kliniczny. To specjalista, który prócz studiów magisterskich, ukończył też czteroletnie szkolenie specjalistyczne, składające się z części teoretycznej i praktycznej. Na praktyczną część składają się staże realizowane w zróżnicowanych pod względem specyfiki placówkach. Psycholog kliniczny może planować i prowadzić terapię. 

Psychoterapeuta 

To osoba posiadająca wyższe wykształcenie, po którym rozpoczęła kurs lub szkolenie w zakresie psychoterapii w wybranym przez siebie nurcie. Najczęściej pierwotne wyższe wykształcenie stanowi psychologia, pedagogika i psychiatria, jednak wśród psychoterapeutów znaleźć można też specjalistów wielu innych dziedzin. Szkolenie psychoterapeutyczne trwa zwykle cztery lata i obejmuje kształcenie teoretyczne oraz praktykę nadzorowaną przez specjalistów danego nurtu.  Nurty psychoterapii, nazywane inaczej paradygmatami lub teorią, różnią się od siebie poglądami na temat tego, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania psychicznego człowieka oraz co ma istotne znaczenie przy powstawaniu zaburzeń. 

Psychoterapeuta nie ma uprawnień do prowadzenia farmakoterapii, ani podejmowania decyzji co do hospitalizacji czy zdolności do pracy. Wyjątkiem jest sytuacja, w której poza uprawnieniami do prowadzenia psychoterapii, ppsychoterapeuta ukończył także studia medyczne.

CTA: W ramach usługi WeTalk możesz korzystać z pomocy wykwalifikowanych i doświadczonych psychologów oraz psychoterapeutów. Szczegółowe informacje o kompetencjach naszego teamu znajdziesz tutaj: <eksperci

Masz skłonności do niezdrowego porównywania się z innymi?

Nic nie szkodzi!

Konsultacja psychologiczna już od 109 PLN

Podobne wpisy

Jeden komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *